De laatste weken werk ik me de rambam in mijn webwinkel,
8 en 9 december sta ik namelijk op de KerstFair in Leeuwarden.

Wil je meegenieten van wat ik allemaal doe/deed in mijn winkel?
Kijk op mijn winkelblog.

Trek een engelenkaartje:

Als je lang genoeg kijkt, kun je in onderstaand plaatje een giraffe herkennen:

Vorige week dinsdag zijn we verhuisd.
Met hulp van Rudie, Leen, Folkert, Tjeerd, Kees en Nicky. Dankjewel mensen!!
Gisteren heb ik vloerbedekking gelegd in mijn atelier en het daar ingericht.
Benjamin gaat sinds donderdag naar zijn nieuwe school, precies een week dus nu.
Hij gaat graag, hij holt naar school smorgens.
Het voelt of we hier al maanden wonen. Ik voel me thuis, al meer dan -na twee maanden- in Ureterp.
Het is een heerlijk huis. We hebben waslijntjes opgehangen op de overloop, daar kan lekker veel was op. In het atelier heeft Rudie 6 plankjes opgehangen, morgen nog een paar.
Nog genoeg te doen, maar het is nu al mooi en gezellig. Echt óns huisje !

Gisteren heb ik de sleutels gekregen van mijn nieuwe huis.
Vandaag hebben Rudie en Tjeerd laminaat opgehaald bij Kwantum.
Morgen ga ik het leggen. De eerste klus die mijn huis het mijne maakt.

Pfff... nou, dat gaat vandaag echt helemaal op hier, wat een bende.. overal troep, moet nodig gestofzuigd, de afwas van gisteren staat er nog..
En ik maar bloggen... hahaha

vandaag van kwart over 1 tot kwart over 2 was de grote bidstonde cq meditatie voor onze Gaia, moeder aarde.
Mijn bijdrage:
http://www.hamawillow.nl/gaia.html

Besef je wel dat je een slavendrijver bent?
klik hier en beweeg je cursor in de grijze circel..

Mijn winkel is geopend..
Niks officieels ofzo, geen receptie met lekkere hapjes en grote kado's, geen feest met honderd gasten..
Een klein feestje, in mijn hart.
Dit is mijn 'kindje' en het eerste kindje waarvan ik wil dat het snel groeit :)

Ik vond iets moois, echt de moeite waard voor iedereen die (een beetje) spiritueel is en een bijdrage wil leveren aan een betere aarde.
Kijk helemaal onderaan op deze bladzijde, waar ik een blijvende banner heb geplaatst naar 'New Earth Circle'.

Vandaag ben ik 22 jaar mamma.
Het lijkt gisteren dat ik dat hoopje 8 pond mens tegen me aandrukte, nog helemaal dol van de pijnstillers, afwezig dat doent wat ik me voornam en jij je koppie achterover kantelde, me recht aankeek, zo intens, alsof je zeggen wilde:
'ben je daar eindelijk, mamma?'

I have returned
Forever changed, yet soothingly familiar
Laughing at the beauty of the universe
Feeling my feet firmly planted on teh ground, I soar above
the treetops
I am free. I am me.

Geachte minister van onderwijs en medewerk(st)ers,

Ik ben een bezorgde ouder van vier zoons, de oudste is 22 en de jongste 4 en een half.
Bezorgd om mijn kinderen, die naar scholen gaan waar zij de mindere zijn:
de mindere van de aldaar rondlopende volwassenen.
Bezorgd om mijn kinderen, die naar scholen gaan waar slecht op mijn kind afgestemd onderwijs gegeven wordt, namelijk eenheidsworst op de lopende band.
Hen wordt niet geleerd verantwoordelijkheid te nemen voor en plezier te hebben in hun leven, maar te gehoorzamen aan hun meerderen en zich te laten brainwashen met voorgekauwde kennis.
Ik denk dat veel volwassenen, in dit geval dus de leraren en onderwijzers, verantwoordelijkheid voor hun leerlingen verwarren met ‘méér (waard) zijn’ dan hun leerlingen.
Uit veel ervaring wijs geworden wil ik mijn zoontje van 4 op het Iederwijs plaatsen of op een andere basisschool die natuurlijk leren toepast en hun leerlingen met respect en als gelijkwaardigen behandelt.
Wat schetst mijn verbazing en verontwaardiging toen ik las dat de overheid, u dus, Iederwijsscholen wil ontmoedigen en zelfs dwingen met boetes (aan school en ouders) hun deuren te sluiten, onder het mom van ‘het onderwijs voldoet niet aan de norm’.
Ik dacht dat de ouders verantwoordelijk waren voor het onderwijs van hun kinderen?
Heeft u als overheid geen vertrouwen in mij als ouder?
Eerlijk gezegd heb ik meer vertrouwen in de ouders die kiezen voor natuurlijk leren (waaronder Iederwijs en bepaalde vormen van Thuisonderwijs) dan voor ouders die hun kind op de dichtstbijzijndste school doen, omdat het ‘zo hoort’, uit gemakszucht, uit angst voor boetes of omdat het kind dan onderdak is en de ouders hun eigen ding kunnen gaan doen.
Echt zoeken naar welk onderwijs het beste is voor het kind, welk het beste past bij de levensovertuigingen van de ouders en daar heel veel voor over hebben, zou toch gestimuleerd moeten worden door de overheid.
En leraren en onderwijzers die zich laten omscholen of er bewust voor kiezen zich minder te laten betalen, om dát onderwijs te geven waar zij echt achter kunnen staan, zouden ook ondersteund moeten worden door de overheid.
Is het niet beter en eerlijker om, in plaats van te dreigen met boetes en sluiten, de goede natuurlijk-leren-scholen te steunen (ook financieel), zodat er meer kunnen komen in Nederland, zodat meer ouders de mogelijkheid hebben hiervoor te kiezen?
Ik ben het ermee eens dat wildgroei van Iederwijsschooltjes niet de juiste oplossing is, maar door de landelijke vereniging Iederwijsscholen is al een soort van bescherming van de naam Iederwijs ingesteld, hierop zou voortgeborduurd kunnen worden, zodat er een controle komt op het openen en functioneren van natuurlijk-leren-scholen.

Tenslotte zou ik u aan willen raden zich eens echt te verdiepen in deze nieuwe vorm van onderwijs, waar niet voor niets steeds meer scholen tot overgaan en van opgericht worden en steeds meer ouders voor kiezen.
Met de huidige (geplande) tegenwerking straft u de koplopers, die het toch al niet makkelijk hebben (financieel en anderszins), terwijl u op de lange duur deze ontwikkeling toch niet tegenhoudt.

Met vriendelijke groet,
Wils Raaijmakers, Drachten

No one should ever work.

Work is the source of nearly all the misery in the world. Almost any evil you’d care to name comes from working or from living in a world designed for work. In order to stop suffering, we have to stop working.



Ik ben het volmondig met mr. Black eens: niet werken maar spelen. Don't worry, be happy :)
Ik zet echter een vraagteken bij de uitspraak dat bijna alle kwaad veroorzaakt wordt door het feit dat onze wereld draait om werk. Met werk wordt immers bedoeld alles wat we doen omdat het nu eenmaal gedaan moet worden. Zoals de afwas na het lekkere eten. Niemand noemt het eten werk, maar wel de afwas die er nou eenmaal bij hoort.
Ik denk niet dat het werk de wortel van het kwaad is, maar de motivatie om te werken.
Niet alle motivaties, maar ééntje: de beloning.
Als we zouden werken vanuit een innerlijke motivatie, omdat we het willen.. zou er niets aan de hand zijn.
Het is de beloning die volgens mij het kwaad veroorzaakt.
Of dat nu is: les 9 leren van je geschiedenisboek, omdat je graag een goed cijfer wilt.. of een brief uittypen omdat je aan het eind van de maand je salaris ontvangt.
Iedere vorm van beloning is mijns inziens de pest.. innerlijke-motivatie-dodend.
Ik las een waar gebeurd verhaaltje in een, overigens zeer goed, boekje.
Het boekje heet 'Opgroeien in vertrouwen' van Justine Mol.



Het verhaaltje dat ik bedoel:
Een oude man zit achter zijn raam, een plek waar hij nauwelijks nog vandaan komt.
Iedere middag na schooltijd komt er een groepje kinderen langs die er een spel van gemaakt hebben de man voor de gek te houden. Ze schreeuwen nare dingen tegen hem en daarna hollen ze lachend weg.
Op een dag heeft de man er genoeg van en in de deuropening wacht hij het groepje kinderen op.
Hij stapt op het juiste moment naar buiten en roept tegen de kinderen: 'wie wil er 5 euro verdienen?'
Enkele dapperen stappen naar voren en durven vragen wat ze daarvoor moeten doen.
'Morgen terug komen en nare dingen tegen me schreeuwen hier voor het raam', antwoordt de man, 'breng zoveel vrienden mee als je kunt, iedereen krijgt 5 euro.'

Lachend om zoveel domheid rennen de kinderen weg, om de volgende dag met extra veel aanhang terug te keren. Na het schreeuwen belt de dapperste van het stel aan om om zijn 5 euro te vragen.
De man deelt het geld uit en zegt dan: 'Het is wel erg veel geld, dus als jullie morgen weer terug willen komen, dan geef ik nog 2 euro per persoon.'
Daar doen de kinderen het ook voor en de volgende dag deelt hij aan nog meer kinderen, die intussen van deze makkelijke manier om geld te verdienen gehoord hebben, uit.
Dan zegt hij: 'Het spijt me, ik ben een beetje door mijn aow van deze maand heen, dus als je morgen nog terug wilt komen, krijg je 20 eurocent per persoon.'
De volgende dag komen er geen kinderen om hem uit te jouwen.
Het blijft stil.

Waarom?
Omdat de kinderen in eerste instantie vanuit een innerlijke motivatie naar de man hadden geschreeuwd, ze vonden het leuk, ze hadden er lol om.
Daarna waren ze teruggekomen met een andere motivatie: beloning.
Toen de beloning naar hun zin niet hoog genoeg meer was, verviel die motivatie.
De beloning had hun innerlijke motivatie vermoord.