Bas, ik ben heel blij dat ik, maar vooral mijn zoons, jou heb(ben) mogen kennen.
Je was een hele goede vriend voor Jon, een plek waar hij zich thuisvoelde, een luisterend oor .. waarschijnlijk nog veel meer want ik kan aan Jon wel zien hoe belangrijk je voor hem was en bent.
Je bent dood.
We hebben verdriet want we willen je niet missen hier op aarde, een lege plek blijft waar jij was.
Je leeft voort als engel van God en in onze harten.
Waarom moest een man als jij, zo jong, nooit ziek, met wel 200 vrienden en vriendinnen, waaronder veel jongeren, die hutjemutje in het kleine zaaltje stonden te huilen tijdens jouw uitvaart, dood gaan?
Had God juist jou nodig voor die ene speciale opdracht ?
We zullen het waarschijnlijk nooit weten.
Wat blijft is mooie herinneringen en dankbaarheid.
Dankjewel, Bas, dat je er was voor mijn zoons !